نوروز 1386
به نام خدا

این هم ۷ سین خونه ماست
رودها در جاري شدن و علفها در سبز شدن معني پيدا ميکنند...
کوهها با قله ها و درياها با موج ها زندگي پيدا ميکنند...
و انسانها همه انسانها با عشق...
فقط با عشق...
پس بار خدايا بر من رحم کن ...
بر من که ميدانم ناتوانم رحم کن..
باشد که خانه اي نداشته باشم.
باشد که لباس فاخري نداشته باشم.
باشد که دست و پايي نداشته باشم...
اما نباشد هرگز نباشد ...
که در قلبم عشق نباشد...
هر گز نباشد...
آمين...
سلام
اشکها و لبخندها سالی پر از شادی نیکی سلامتی و برکت برای شما آرزو می کند.
       + نوشته شده در چهارشنبه یکم فروردین ۱۳۸۶ ساعت 0:4 توسط مینا آروانه
        |