بمناسبت سالگرد درگذشت نوید مجاهد ، مدیر سایت اسپشیال
به مناسبت چهارمین سالگرد نوید مجاهد …
یک سال دیگر هم گذشت و من باز قلم به دست گرفته ام تا نقل کنم حماسه ی مجاهدت ها را، به زبانی دیگر. حماسه ی مجاهدی که جهد را از او آموختم…
مثل هر سال ساعت ها متفکر و خموش، قلاب اندیشه ام را در دریای واژگان می اندازم. واژگان رَم می کنند و می گریزند؛ طعمه ی خیال را پس می زنند و به دام اندیشه ام نمی افتند. قلم، بی جوهرِ لغات، چوب خشکی بیش نیست و من در می مانم که چگونه به تصویر کشم عظمت انسانیت را…
سه سال است که از او می گویم؛ که او چه کسی بود؟ چه کرد؟ چرا جنگید؟ با که جنگید؟ اما این بار می خواهم از یادگاری که بر جای گذاشت بگویم. از کشوری که خشت خشت آجر های باور را با دستان خود بر روی هم قرار داد و آن را خلق کرد. می خواهم از اسپشیال بگویم و نه از خود اسپشیال، که بارها از آن گفته ام. می خواهم بگویمتان از راز نهفته در آن!
. . .
آری، این عمارت را رازی است… رازی شگفت که من آن را زمانی دریافتم که در اوج غفلت، ناگهان به خود آمده و ناباورانه فهمیدم که اسپشیال را کاملا از یاد برده ام. و من چطور می توانستم از یاد برم کشوری را که منِ رانده و تبعید شده از عالم حیات را در خود مأوا داد؟ آیا من قدر ناشناسم؟ نه، نیستم؛ پس چرا از آن جا بریده ام؟
این سوالات را روزها به تفکر نشستم و گذشته ی خود را در آن جا مرور کردم. دوستانم را به یاد آوردم و طعم محبت ناب و خالصی که تنها در آن جا چشیده بودم، بار دیگر در مذاق روح و روانم پیچید. دوستانی را یاد کردم که همگی مانند من از آن جا کوچیده بودند. اما چرا؟
چه روزها که برگ برگ ذهنم را ورق زدم و به همه ی آن هایی اندیشیدم که خسته و زخمی به اسپشیال پناه می آوردند، آب حیات می نوشیدند و قوت محبت برمی گرفتند، و چون قدرت می یافتند از آن جا می بریدند. یادم آمد از روزهای حضور مداومم در آنجا که وقتی اثر از گذشتگانی را می دیدم که تنها اسمی از آن ها باقی بود، با خود می گفتم که مگر می شود گام بر خاک اینجا گذاشت و پایبند نشد؟ که بِرَوی و تنها نشانی که از خود بر جای گذاری، همچون سنگ قبری باشد که فقط نام و تاریخ ورودت بر آن حک شده است؟ و من اینگونه نخواهم بود…
ولی خیلی زود بدون آنکه خود متوجه باشم، من هم همانگونه شدم… تا که روزی بار دیگر اسپشیال را که در تمام مدت جلوی چشمم بود و آن را نمی دیدم، به یاد آوردم و خود را سرگردانِ پاسخ این سوال یافتم که پس آن ها را چه شد؟ مرا چه شد؟ آن هایی را که پس از من آمدند چه می شود؟
و سرانجام دریافتم…
دریافتم که اسپشیال سکوی پرش است. آشیانه و مأوای کبوتران شکسته بال و مکتب پروازی که در آن بیاموزند رسم پروازِ بی بال و پر را…
مأمنی که کبوتران زخمی را به خود می خواند. تیمار می کند و پرواز می آموزد. ولی هیچگاه نمی خواهد که آن ها را جَلد خود سازد و روزی آن ها را پر داده، و آنگاه استوار می ایستد و با غرور، اوج گیری و کوچ آن ها را نظاره گر می شود…
و اسپشیال همچون دنیا، محل گذر است. قشلاقی که درماندگان کوران حوادث را در خود پناه داده و آن ها را از سرمای زمانه محفوظ می دارد. در چشمه ی گرم محبت غوطه ورشان می سازد و شراب داغ باور می نوشاند تا حرارت ایمان به عمق جانشان نفوذ کند و نهادشان را بر هر سرمایی ایمن سازد. آنگاه تن پوشی از همت، بر قامتشان می بافد و توشه ی شهامت در کوله بار نفسشان می گنجاند و راهیشان می کند…
. . .
ولی من روزی برگشتم… به آن جا که مرا همچون نو عروسی به نور ایمان بَزَک کردند و با طبق طبق جهازِ باور به خانه ی بخت روزگار فرستادند… من برگشتم تا به کودکان امیدم نشان دهم سرزمین مادریشان را… و من برگشتم به دامان مادر باورها… به اسپشیال…
روحش شاد، یادش گرامی، و راهش مستدام…
برگرفته از وبلاگ : آیدا
http://aida.special.ir/
-------------------------
سلام! به وب‌سايت ما خوش‌آمده‌ايد! هدف من از راه‌اندازي اين وب‌سايت ايجاد امكان مطرح شدن بيشتر كساني است به نوعي داراي مشكلات جسمي هستند. من خود به علت اين‌كه داري معلوليت هستم و روي صندلي‌چرخدار مي‌نشينم، تصميم گرفتم با راه‌اندازي اين سايت به همه آنهايي كه به نوعي مشكل من را دارند كمكي كرده باشم.
در اين سايت مهم‌ترين هدف من مطرح شدن بيشتر معلولين و كساني است كه داراي مشكل جسمي دارند، به اين صورت علاوه بر دادن روحيه بهتر و ايجاد دل مشغولي كه بسيار براي معلولين لازم است، اطلاعات عموم مردم راجع به بيماري‌ها و مشكلات بيشتر خواهد شد و جلو بسياري از سوءتعبيرها گرفته خواهد شد. اين وب‌سايت مي‌تواند براي كساني كه به‌تازگي گرفتار مشكلاتي شده‌اند و مي‌خواهند از تجربيات ديگران كه قبلا داراي آن بيماري‌ها بوده‌اند استفاده كنند كمك بسيار خوبي است.
اين سايت از دو بخش تشكيل مي‌شود. وبلاگ‌ها و تالار گفتمان. در وبلاگ‌ها مي‌توانيد نوشته‌ها و تجربيات شخصي معلولان را مطالعه كنيد و در تالار گفتمان قادر خواهيد بود راجع به مسائل گوناگون به بحث و تبادل نظر بپردازيد.
--------------
اینها قسمت هایی از نوشته های نوید مجاهد مدیر سایت اسپشیال است وی شخصی بود که علیرغم معلولیت توانایی بالایی داشت و در فضای مجازی سایت ها برای دوستان دارای معلولیت راه اندازی کرد از جمله : ویولت ، مادر سپید ، آیدا ، آشنایی با یک معلول قطع نخاعی ، کویر ام اس و ...
روحش شاد و راهش پر رهرو باد